برج آزادی، که تا پیش از انقلاب اسلامی بهنام «برج شهیاد» شناخته میشد، یکی از مهمترین و نمادینترین سازههای پایتخت ایران، تهران، به شمار میرود. این برج در میدان آزادی، ورودی غربی شهر، قرار دارد و در سال ۱۳۴۹ شمسی به مناسبت ۲۵۰۰ سالگی شاهنشاهی ایران ساخته شد. طراحی این برج توسط حسین امانت، معمار جوان آن زمان، انجام شد که تلفیقی از معماری سنتی ایرانی و مدرنیسم جهانی را در آن به نمایش گذاشت. برج آزادی تهران حدود ۴۵ متر ارتفاع دارد و ساختار آن از سنگهای سفید مرمر پوشیده شده است. طاق بزرگ برج، یادآور طاق کسری و طاقهای معماری ساسانی است و قوسهای ایرانی–اسلامی در آن بهزیبایی اجرا شدهاند. فضای داخلی برج شامل سالن نمایش، موزه، کتابخانه و گالریهای هنری است که بازدیدکنندگان میتوانند در آنها با تاریخ معاصر و فرهنگ ایران بیشتر آشنا شوند. علاوه بر ارزش معماری و تاریخی، میدان آزادی همواره محل برگزاری مراسم ملی، گردهماییها و رویدادهای فرهنگی بوده است. نورپردازی برج در شب جلوهای چشمگیر دارد و بسیاری از گردشگران برای گرفتن عکسهای یادگاری به آنجا میروند.
برج آزادی با معماری بینظیر و خیرهکنندهاش، همیشه پذیرای بازدیدکنندگان فراوانی است. این بنا، یکی از مهمترین و پربازدیدترین جاهای دیدنی تهران است که بخشهای مختلفی مانند موزه، نگارخانه، سالن ایرانشناسی و… را شامل میشود و در اسفند سال ۱۳۵۳ در فهرست آثار ملی ثبت شده است.
میدان آزادی دقیقا کنار پایانه مسافربری غرب تهران قرار دارد. برای رسیدن به میدان آزادی از مسیرهای مختلفی میتوان اقدام کرد. خیابانآزادی، خیابان محمدعلی جناح، بزرگراه لشکری و همچنین خیابان آیتالله سعیدی ۴ مسیر اصلی است که به میدان آزادی میرسد.
